TheReallyLove สะดุดรักพ่อนักวางแผน

 บทนำ

                เห้ย ไอ้ยู เอาจริงหรอวะ คิดดีๆนะโว้ย

                ผมมองเป้าหมายของคืนนี้ด้วยสายตากระลิ้มกระเหลี่ย ยัยผู้หญิงโต๊ะข้างหน้าถัดจากผมกำลังจิบมาร์ตินี่ในแก้วอย่างใจเย็น ใช่แล้ว! ยัยนี่แหละที่ผมจะต้องหิ้วขึ้นเตียงให้ได้ในคืนนี้

                แกเช็คประวัติแล้วหรอวะ ไอ้ดอลล่าห์ น้องชายวัยไล่เลี่ยกันเอ่ยถามผม

              บิงโก พรุ่งนี้รอดู ที่เดิม ^^\ หลังจากยืนยันคำเดิม  ผมก็เดินผละจากไอ้น้องชายจอมแสบมาตั้งหลักที่เคาเตอร์บาร์ทันทีก่อนที่เหยื่อจะหนี หึ! ใครๆ ก็รู้จักผม ยูโร นักศึกษาปี 4 จาก Marianne University เจ้าของผับชื่อดังที่มีผู้หญิงหิ้วไม่ขาดมือและคืนนี้ผมก็จะหิ้วยัยไอริช ปี 1 ขึ้นเตียงให้ได้ก็ยัยนี่น่ะ เอ็กซ์แตกซะไม่มี ประวัติไม่เคยมีแฟน และผมจะเป็นคนแรกของเธอในคืนนี้ ^^

                คืนนี้ ให้ผมเลี้ยงนะครับ ^^

                ^^ ยินดีค่ะ ยัยไอริชติดกับอย่างง่ายดาย เธอไม่แม้แต่จะปฏิเสธหรือฉุกคิดแม้แต่วินาทีเดียว เธอก็เหมือนกับผู้หญิงที่ผ่านๆ มานั่นแหละ เห็นคนหน้าตาดีหน่อยก็ไว้ใจ พวกผู้หญิงมองคนที่หน้าตาจริงๆ

                มาคนเดียวไม่เหงาหรอครับ ^^ ผมลองถามหยั่งเชิงเพื่อให้แน่ใจว่าคืนนี้จะไม่มีใครมาขัดโชคขัดลาภ

                ก็เพราะคิดว่าจะได้เจอคนอย่างคุณ ฉันก็ไม่เหงาเลยค่ะ ^^

                2 ชั่วโมงต่อมา

                ม่ายอาว ช้านดื่มม่ายหวายแล้วอ่า @__@ ไอริชเริ่มเมา มือไม้ก็ปัดป่ายไปมา

                งั้นให้ผมไปส่งมั๊ย? ผมเองก็ชักมึนๆ เหมือนกัน

                จะบ้าหรอ! เสียสติรึงาย ให้นายไปส่งช้านก็โดนพี่ตบน่ะเซ่

                งั้นไปห้องผมละกัน ^^

ผมบึ่งรถแลมเบอร์กินีสีตะกั่วคู่ใจไปคอนโดหรูแถวพัทยาทันทีโดยมียัยไอริชขี้เมานอนแผ่หลาที่เบาะข้างคนขับ ผิวที่เนินอกปะทะแสงจันทร์ที่สาดส่องลงมาทำให้เห็นชุดที่ยัยนี่ใส่ในวันนี้ เดรสคล้องคอสีดำรัดรูปบวกกับเวลาที่เธอขยับขาเรียวๆ ไปมา เกือบเป็นสาเหตุให้ผมต้องผ่าไฟแดง ผมได้แต่สบถกับตัวเองเบาๆ

                ยัยนี่มันน่า...จริงๆ

                ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด แกรก เสียงใส่รหัสที่ประตูหน้าห้องคอนโดหรูดังขึ้นภายใต้ความเงียบ ในเวลาตี 3 ยังจะมีใครหิ้วยัยขี้เมาเข้าห้องอย่างผมบ้าง ไอริชยังคงงัวเงียอยู่ในอ้อมแขนผมอย่างปลอดภัย หารู้ไม่ว่าเธอกำลังเดินเข้าถ้ำเสือ

                ไอริช

                หืม อื้อ  O///O

                ผมเชยคางไอริชขึ้นช้าๆ พร้อมกับบรรจงจูบลงบนริมฝีปากสีชมพูนู้ดนั้นอย่างแผ่วเบา เธอจูบตอบจากแผ่วเบาเป็นร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ มือไม้เธอเริ่มสะเปะสะปะ ผมจึงดึงมือเธอมาคล้องคอผมไว้ และมือผมก็...ปลดสายคล้องคอออก เริ่มเปลี่ยนจากจูบที่ริมฝีปากเป็นจูบที่ซอกคอแทน

                เร็วไปล้านปีแสงย่ะ!

                หืม ^^? ผมละใบหน้าจากซอกคอเธอและต้องแปลกใจยิ่งขึ้น เมื่อเธอพูดประโยคต่อมา

                คิดจะฟันชั้น เร็วไปล้านปีแสง ย๊ากกกก!!!

                เฮ้ย! O[]O! ผมคงไม่ตกใจถ้าหากสิ่งที่อยู่ในมือเธอไม่ใช่รองเท้าส้นสูงประมาณจากสายตาน่าจะ 4 นิ้วได้ ไอริชเธอสติแตกแล้วแน่ๆ ที่เอาส้นสูงไล่ฆ่าผม

                นายคิดจะมอมฉันแล้วหิ้วขึ้นเตียงใช่ม๊ายยย >O<! ไอริชยังคงวิ่งไล่ผมรอบห้องไม่หยุด

                แล้วเธอยอมฉันทำไมเล่า ตอนแรกก็ไม่เห็นปฏิเสธนี่ />_</

                นายก็เลย พาชั้นขึ้นมาฟันงั้นสิ >[]<!

                ก็เออสิวะ ดาบชักแล้วมันก็ต้องฟัน

                อี๋ ไอ้ทู่เรศ งั้นก็อย่าอยู่เลย

                ปั่ก ! สิ่งที่ผมเห็นเป็นสิ่งสุดท้ายก็คือรองเท้าส่งสูงสีดำกำมะหยี่ลอยมาปะทะหน้าผากผมอย่างแรง และสติผมก็หลุดตามรองเท้านั้นไปอย่างง่ายดาย

                ภายใต้แสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามาจากทางหน้าต่างคอนโด เผยให้เห็นหญิงสาวในชุดเดรสคล้องคอรัดรูปสีดำที่บัดนี้สายคล้องคอได้หลุดออกจนหมดสิ้น เธอแสยะยิ้มอย่างพอใจที่เห็นผลงานอันสุดสวาทขาดใจ ก่อนที่ทันใดนั้นใบหน้าเธอก็เปลี่ยนจากยิ้มแย้มเป็นหวาดกลัวและ... กรี๊ดดดดด!!!เลือดดดด

                สายๆ ของวันอังคาร คงเป็นวันธรรมดาของทุกคนแต่กลับไม่ใช่ผมคนนี้แน่นอน จารึกในประวัติศาสตร์ นายยูโร ไม่ได้ฟันสาวที่หิ้วมาเมื่อคืนหนำซ้ำสาวคนนั้นก็คือยัยไอริช สาวเอ็กซ์แตกคนนั้นที่นอนหลับอยู่ข้างผม

                ยัยตัวแสบ อย่างน้อยไม่ได้ฟันยัยนี่ ทำ Kiss mark ก็ยังดีวะ ไม่งั้นคงเสียหน้าแน่ๆ ตอนยัยนี่หลับนี่แหละโอกาสดีของเรา ฮึ!  >3< --> -__- zZ

                O[]O คิดจะลักหลับชั้นเรอะ!  ตายล่ะหวา ยัยนี่ดันตื่นซะได้ ยังไงซะอ้อยเข้าปากช้างชั้นก็จะไม่ปล่อยเธอแน่

                นี่! จะโวยวายทำไม ชั้นแค่จะ จะ..

                จะอะไร! อย่ามาใกล้ชั้นนะ น่าเกลียด อุบาทว์ ทุเรศ โสโครก ขากถุย!!!

                ยัยบ้า! ก็แค่รอย Kiss มันไม่เลวร้ายขนาดนั้นโว้ย

                แล้วถ้าพี่ฉันเห็นล่ะ มันจะกลายเป็นตราบาปของฉันไปจนวันตาย T___T

                โหย กูจะบ้าตาย ฉันให้เลย หมื่นนึง!!

                -*- ที่อื่นได้ป่ะ

                เธอจะให้ฉันทำรอย Kiss Mark ที่ขาหนีบรึไง อ๋อรึว่าซอกดาก

                ทู่เรศ นายต้องมาทำสัญญากับฉันก่อน!!!

                !!!

1.      สัญญาสองเราเมื่อสายันห์ ตะล่ะล้า

ตกลงฉันเอานะ!

เอาก็เอาสิ >///<

งั้นเธอถอดสิ ^^

เอ๋ O[]O!

มา งั้นฉันถอดเอง o[]o/

แคว่ก !!!

กรี๊ดดดดดดดดดดด ไอ้โรคจิต ใครใช้ให้นายถอดเสื้อ!! 

อ้าว -*- ไหนเธอบอกว่ายอมให้ฉันทำรอย Kiss mark ไง แล้วจะโวยวายทำขี้กลากขี้เกลื้อนอะไร

แต่นายต้องเป็นคนทำ !  ไม่ใช่ฉัน เพราะฉะนั้นไม่จำเป็นต้องถอดทำขี้กลากขี้เกลื้อน!

ยัยบ้า! เธอเป็นคนทำสัญญาเอง จำไม่ได้รึไง

หา! ฉันไม่เคยบอกให้นายถอดเสื้อซักคำ อย่ามาชักใบให้เรือเสีย >[]<

เธอนั่นแหละ อย่ามากินปูนร้อนท้อง เรือล่มในหนองทองจะไปไหน มดแดงแฝงใบชะมวง!

กรี๊ดดดด! หยุดเดี๋ยวนี้นะมันต้องพูดว่า มดแดงแฝงใบมะม่วง เฮ้ย! แล้วนายจะพูดมาทำไมเนี่ย

เธอจะได้เก็ท และกลับไปอ่านสนธิสัญญาสองเราเมื่อสายันห์ซักทีไงเล่า

สนธิสัญญาสองเราเมื่อสายันห์ ตะล่ะล้า

ข้าพเจ้า นายยูโร คิงส์ตัน ขอทำสัญญาจ้างวานนางสาวไอริช ฮัตตัน โดยมีเงื่อนไขดังนี้

นายยูโรสามารถกระทำรอย Kiss Mark ที่หน้าอกนางสาวไอริชเท่านั้น และนายยูโรจะต้องจ่ายค่าจ้างอันเป็นค่าเสียหายให้แก่นางสาวไอริช เป็นจำนวนเงิน 10,000 บาท [หนึ่งหมื่นบาทถ้วน] หากมีการผิดสัญญา นางสาวไอริชสามารถเรียกร้องได้มากกว่า 10,000 บาท [หนึ่งหมื่นบาทถ้วน] และจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ ในสัญญาฉบับนี้ เว้นแต่ได้รับการยินยอมจากผู้เสียหาย หรือนางสาวไอริช ฮัตตันแต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น

ลงลายมือชื่อ

นายยูโร  คิงส์ตัน                                                                                                     นางสาวไอริช  ฮัตตัน

   ผู้จ้างวาน                                                                                                                     ผู้เสียหาย

PS. หากนางสาวไอริช ยอมให้นายยูโรกระทำในส่วนที่เห็นยากนั้น นางสาวไอริชจะต้องกระทำรอย Kiss mark ให้นายยูโร คิงส์ตันด้วย เพราะนี่คือสัญญาสองเราเมื่อสายันต์ตะล่ะล้า โชกเลือด เอ้ย โชคดีนะจ๊ะ ยัยไอค่อกแค่ก

                นายโกงฉันนี่ >[]<!

                โกง ใครโกงเธอ เร็วๆ เธอมีทางเลือก 3 ทาง ก.ไก่ เธอจะยอม ข.ไข่ เธอยอม ค.ควาย เธอต้องยอม ง.งู ถูกทุกข้อ 555+ หมอนี่มันโกงกันหน้าด้านๆ ชิ

                ลำพังแค่นายเอาปากมาโดนฉันก็ขยะแขยงจะแย่ แล้วนี่ฉันต้องไปจูบนมนายด้วยเรอะ อี๋ >__<

                น้อยๆ หน่อย แค่เนินอกหรอกย่ะ หน้าอย่างเธอหรอฉันจะเอาเป็นเมีย ชิ -3- หมอนี่มันชักจะแรดเกินไปแล้วนะ

                เออๆ ก็ได้ อย่าทำเป็นแรดหน่อยเลย ชั้นรับม่ายด้าย >[]<

                อ่ะ พร้อมแล้วก็ด๊วบซะ ^^ ว่าไม่พอ หมอนี่ยังแอ่นอกให้อีกต่างหาก เฮ้อ! -3- =3

                >3< --> ^^

                อืม^^

                นี่! อย่าทำเสียงได้ไหม >///<

                เออ อะไรวะ! ถึงตาเธออย่าครางบ้างแล้วกัน -*-

                อี๋ ฉันไม่มีวันทำอะไรทู่เรศแบบนั้นเด็ดขาด!

                5 นาทีผ่านปายยยย

                เป็นรอยยังอ่ะ >///<

                หือ T___T หลังจากก้มมองพื้นที่เอกราชบนหน้าอก นายยูโรก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ฉันทำอะไรผิดอ้ะ >[]<

                ทำไมนายทำหน้าแบบนั้น V___V

                ยัยอ่อนหัด! นี่เธอคิดว่าตัวเองเป็นเซล่ามูนรึไง >[]<!

                เกี่ยวอะไรกับเซล่ามูนเล่า! ว๊ายยย!!

                ยังไม่ทันได้พูดพร่ำทำเพลง หมอนี่ก็อุ้มฉันตัวปลิวจากโซฟาไปที่เคาน์เตอร์ทำครัว เป็นระดับที่หน้ายูโรพอดีกับมิลค์ฉันเป๊ะๆ หมอนี่คิดจะทำอะไรเนี่ย >///< แต่ก่อนที่ฉันจะได้เอ่ยถามอะไรเขาก็ก้มหน้าไปที่หน้าอกฉันทันที ฉันได้แต่อึ้งกิมกี่รู้สึกตัวอีกทีก็เย็นวูบๆ ที่หน้าอก เดาได้ว่าคงปะ...เป็น เป็นลิ้น อ๊ากกก>///<

                นี่! ดะ เดี๋ยวสิ ปกติเค้าชะ ใช้ลิ้นกันด้วยหรอยะ >///<

                อืม เปล่า

                ยูโร ได้แต่ละสายตาจากเนินอกก่อนจะงับลงตรงใบหูฉันเบาๆ แต่ให้ความรู้สึกเสียวซ่าน นะ...นี่มันเกินคำว่า Kiss mark แล้วนะ ฉันจะทำยังไงดี ตอนนี้ฉันรู้สึกว่ามือไม้มันเริ่มเกะกะเต็มที แต่ฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมหมอนี่ต้องเอามือใหญ่ๆ นั่นมาวางที่หน้าขาฉันด้วย เท่านั้นไม่พอ เขายังลูบไล้ไปมาจนฉันขนลุกซู่ไปหมดแล้วเนี่ย >///<

                นี่...จะรีบทำอะไรก็รีบๆ ทำสิ ><

                ยิ่งเร่ง ก็เหมือนยิ่งถ่วงเวลา เพราะยูโรกลับไม่รู้สึกสะทกสะท้าน หนำซ้ำกลับรู้สึกเหมือนหมอนี่เปลือยท่อนบนหมดเลย ทั้งที่ความจริงเขาควรจะเหลือเสื้อเชิ๊ตหลุดลุ่ย เอะใจไปก็เท่านั้น ฉันตัดสินใจลืมตาขึ้นเพื่อมองให้แน่ชัด  o[]o!  เฮือกกกก

                กรี๊ดดด! นายโป๊ >[]<

                โหย -*- จะตะโกนทำไมวะ ดูสารรูปเธอก่อนเถอะ

                หา o[]o ฉันก้มมองสารรูปตัวเองอย่างที่เขาบอก ก็พบว่าฉัน ฉันโป๊หมดแล้ว >__<   เหลือเพียงแต่ชุดชั้นในไร้สายกับกกน.สายเดี่ยว มันหลุดไปตอนหนาย T[]T

                ไง ^^

                นายทำอะไรช้านนน T[]T เอามันออกไปตอนหนายย ฮือๆๆ T^T

                เฮ้อ! ฉันมีเรียนเก้าโมง นี่ก็ใกล้แล้ว จะอยู่ทำไมรีบกลับสิ ยูโรผละจากฉันไปเปิดตู้เย็นกินน้ำหน้าตาเฉย เขาลืมแล้วหรอไงว่ามีฉันนั่งโป๊อยู่ที่เคาน์เตอร์ ให้ตายเถอะ ผู้ชายอย่างนี้ก็มีด้วย >[]<

                ค่าเสียหาย! ฉันรีบทวงก่อนที่ยูโรจะเบี้ยว แต่คำตอบที่ได้มา กลับไม่ใช่เงิน

                ค่าเสียหายอะไร? ยังทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้อีก

                สัญญา! ฉันชูสัญญาฉบับนั้นขึ้นทันที

                อ้อ! โทษที พอดีลืมอ่ะ เขาทำท่านึกก่อนจะหยิบเงินมานับให้แต่โดยดี

                แบงค์ปลอมรึเปล่า -*-? ว่าแล้วก็ชูแบงค์สีเทาส่องกับไฟ

                อะไรของเธอ ตอนแรกกะเซ็นต์เซ็ค แต่ฉันรู้ว่าเธอกลัวเด้ง ไอ้เราก็เปลี่ยนเป็นเงินสด นี่ยังมาว่าแบงค์ปลอมอีกหรอ -*- ยูโรเริ่มทำหน้ายุ่งก่อนจะกระดกน้ำอึกใหญ่ลงคอแล้วโยนขวดทิ้งไม่สนใจใคร

                อ่ะ เอาคืนไปแล้วนี่ ก่อนบ่าย 2 โมงวันนี้ ฉันยื่นเงินคืน พร้อมกับเลขบัญชีธนาคารให้

                -*- อย่าบอกนะว่าเธอจะ... เขารับมาอย่างงงๆ แล้วทำหน้าเหมือนจะบ้าตาย ใช่แล้ว

                บิงโก นายต้องโอนเงินแทน Late ชม.ละเท่าตัว^^ไปก่อนนะ ฉันก็รีบเหมือนกัน ฉันยักไหล่ให้เขาอย่างไม่หยี่ระก่อนจะเดินไปที่ประตูหลังจากใส่เสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว

                เธอไปเอาคำนั้นมาจากไหน -*-? ช่างเหอะ นี่!   เธอรู้อะไรไหม เธอน่ะ ทำตัวเหมือนผู้หญิงที่ซื้อได้ด้วยเงิน ผู้หญิงแบบเธอเนี่ย หาได้ง่ายนะ ว่าไม๊?  การี๊ดดดด แวร๊งส์

                ใช่ ^^ ผู้หญิงอย่างว่าต้องนอนเพื่อแลกเงิน แต่...ฉันได้เงิน โดยที่ไม่ต้องนอนกับนาย ^^ Bye

                แกร็ก เสียงปิดประตูไล่หลังตามมา เมื่อฉันพาตัวเองเดินออกจากห้องยูโรเรียบร้อย ชิส์ คิดจะเอาชนะฉัน สายไปย่ะ ไม่รู้จักฉันซะแล้ว แต่ยังไม่ทันที่จะเดินไปถึงลิฟต์ ยูโรก็แง้มหน้าออกมาจากประตูบานเดิมพร้อมกับเอ่ยถามสิ่งโง่ๆ ออกมา

                เธอรู้ได้ไงว่าไม่ได้เสียตัวให้ฉันo:p>

                ฉันรู้ค่ะยูโร เพราะช่องคลอดฉันมันฟ้อง ดาบสนิมเขรอะเก็บไว้ตีปิ๊บให้ดังเถอะค่ะอย่าเอาออกมาฟันเลย เดี๋ยวบาดทะยักมันจะถามหา ^^

                อย่ามากอดเข่าอ้อนวอนฉันละกัน ไอริช!

                นายก็อย่าถามหาไวละกันยูโร!

                ไวอะไร??

                ไวอากร้า

                แวร็งส์ !

                พอกัน

                (  -_-)-+-(-_-  ) ชิ้ง!

                (-_-  )) ((  -_-) เชอะ!

                เฮ้อ  ฉันหย่อนก้นนั่งลงบนโซฟากำมะหยี่สีแดงสดที่บ้านอย่างเซ็งๆ หลังจากเปิดศึกสุดท้ายกับหมอนั่น นายยูโร คิงส์ตัน นักศึกษา ปี 4 จาก Marianne University นายคิดว่าฉันคือ ไอริช ฮัตตัน ผู้แสนซิงที่จะยอมนายทุกเรื่องรึไง >__< ชิส์

                ถ้าคิดว่าตัวเองเหนือกว่าใครก็เลิกซะนะ ^^

                เพราะเหนือฟ้ายังมีเทวดา

                เหนือน้องอย่าแก ก็มีพวกฉันไง

                o[]o   นี่พวกเจ๊มาได้ไงเนี่ย!!  ฉันตกใจแทบตกโซฟา เมื่อเหล่าบรรดาพี่สาวทั้งสามกลับบ้านพร้อมหน้ากัน

                ฉันมาตามสามีกลับบ้านหน่ะสิ มันหลอกฉันว่ามาตามจับโจรห้าร้อยที่มันขโมยคบเพลิงเทพีอิสรภาพ @#?!@%# เจ๊ออซซี่ทำหน้าปานจะขาดใจก่อนจะร่ายยาวว่าไอ้โจรห้าร้อยมันไปปีนเอามาได้ยังไง T__T เฮ้อ! ฉันล่ะเหนื่อยใจแทน

                แล้วเจ๊ล่ะ -_- ฉันบุ้ยหน้าไปทางเจ๊รองแองเจลิก้า อ้อ ฉันลืมบอกไป ว่าเจ๊ออซซี่กับเจ๊แองเจลิก้าน่ะเป็นแฝดกัน